به نقل از «ایسنا»

گورستان پارتی تاق‌بستان می‌تواند ظرف ۲ سال سایت موزه شود

تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۲۷۱۶

ایسنا/کرمانشاه مدیر پایگاه ملی تاق بستان از پیگیری برای تبدیل گورستان پارتی تاق بستان به سایت موزه خبر داد و گفت: این محوطه باستانی قابلیت این را دارد که ظرف مدت دو سال به سایت موزه تبدیل شود.

محمدمهدی فیض آقایی در گفت و گو با ایسنا، با اشاره به بازدید اخیر مدیرکل ثبت حریم، آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی کشور از محوطه گورستان پارتی تاق بستان، اظهار کرد: مجموعه فرهنگی تاریخی تاق بستان حدود هشت هکتار وسعت دارد که حدود چهار هکتار آن را محوطه گورستان پارتی تشکیل داده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: گورستان پارتی اواخر دهه ۴۰ بصورت اتفاقی کشف شد و بدنبال آن طی دو مرحله یک بار توسط مرحوم سیف الله کامبخش فرد و یک بار هم توسط دکتر علی بیگی مورد کاوش باستان شناسی قرار گرفت.

مدیر پایگاه ملی تاق بستان تصریح کرد: طی کاوش های باستان شناسی صورت گرفته در این محوطه حدود ۴۰ خمره حاوی مردگانی که به شکل جنین همراه با آذوقه تدفین شده بودند، کشف شد.

وی اضافه کرد: همچنین در این کاوش ها، آثاری از دوره مفرغ میانی، عصر آهن سه، دوره اشکانی، بقایایی از یک روستای ۵۵۰۰ ساله و تعدادی مواد فرهنگی کشف شد.

فیض آقایی به در دستور کار بودن تبدیل این محوطه باستانی به یک سایت موزه برای بازدید عموم گردشگران اشاره کرد و گفت: طی بازدیدی که اخیرا آقای ایزدی - مدیرکل ثبت حریم، آثار، حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی کشور – از این  محوطه تاریخی داشت، موافقت و حمایت خود را از تبدیل این محوطه به یک سایت موزه اعلام کرد.

وی تاکید کرد: برای اینکه بتوانیم این محوطه باستانی را به یک سایت موزه تبدیل کنیم، نیاز است حداقل یک تا دو فصل دیگر کاوش باستان شناسی در آن انجام گیرد.

مدیر پایگاه ملی تاق بستان خاطرنشان کرد: باتوجه به وسعت زیاد محوطه، این کاوش های باستان شناسی می تواند از مرکز گورستان پارتی به سمت بخش جنوبی آن با انجام گمانه زنی هایی در ابعاد مختلف باشد.

وی اظهار کرد: گورستان پارتی تاق بستان این قابلیت را دارد که با انجام حدود دو فصل کاوش باستان شناسی طی مدت حدود دو سال به یک سایت موزه  تبدیل شود.

به گفته این مسئول، اخذ مجوز برای انجام کاوش باستان شناسی و تامین منابع اعتباری مورد نیاز می تواند به تسریع در تحقق این هدف کمک کند.

وی در ادامه با اشاره به لزوم تشدید حفاظت از محوطه گورستان پارتی تاق بستان، عنوان کرد: از مدت ها قبل حصار کشی دور این محوطه باستانی به شکل دیوار آغاز شده و تنها بخشی از آن باقی مانده که ظرف چند ماه آینده هم آن را انجام می دهیم

فیض آقایی گفت: نورپردازی و نصب دوربین حفاظتی از دیگر اقداماتی است که در محوطه باستانی گورستان پارتی باید اجرایی شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری تاق بستان کاوش باستان شناسی كرمانشاه استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی فرهنگی و هنری استانی شهرستانها کاوش باستان شناسی محوطه باستانی یک سایت موزه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۲۷۱۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کشف معماری ۴۵۰۰ ساله در شرق ایران؛ یک خانه و کوچه‌اش پیدا شد!

تپۀ پیرزال در ۶۰ کیلومتری جنوب زابل در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد و در سال ۱۳۸۷ در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این تپه در سال ۱۴۰۲ از طرف دانشگاه زابل برای آموزش دروس عملی باستان‌شناسی به دانشجویان این رشته در دانشکدۀ هنر و معماری، برای فصل دوم کاوش شد که مهم­ترین یافته‌های آن، یک سازه معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) بود، که شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است.

به گزارش ایسنا، حسین سرحدی، عضو هیأت علمی دانشگاه زابل، که سرپرستی دومین فصل کاوش آموزشی دانشگاه زابل در تپۀ پیرزال سیستان را به عهده داشت، گاه‌نگاری محوطه پیرزال را بر اساس یافته‌­های سطحی، به دورۀ IV شهر سوخته نسبت داده است، درباره جزئیات کشف بقایای معماری متعلق به دورۀ چهارم عصر مفرغ سیستان (حدود ۲۵۰۰ تا ۲۳۰۰ پیش از میلاد) توضیح داد: این معماری شامل بقایای ساختمانی یک خانه در لایۀ اول این محوطه است. این خانه متشکل از تعدادی اتاق در حاشیۀ جنوبی یک حیاط مرکزی است.

او اضافه کرد: کاوش‌های اخیر بیانگر وجود یک کوچه است که احتمالاً این ساختمان را به ساختمان­‌ها یا خانه­‌های دیگر مرتبط می‌کرده است. بقایای این کوچۀ در ضلع شمالی کارگاه ۳ نشان­دهندۀ توسعۀ ساخت­ و­ ساز در دورۀ آخر عصر مفرغ سیستان است.

در این فصل، که کارگاه شماره ۳ به ابعاد ۱۰ در ۱۰ متر کاوش شد، سفال‌هایی متعلق به حدود ۴۳۰۰ سال پیش، اشیاء گلی شامل پیکرک‌ها و اشیاء شمارشی نیز کشف شد.

باستان‌شناسان همچنین اشیائی را در ارتباط با مدیریت کالا و نظام داد و ستد محلی کشف کرده‌اند که استقرار در این مکان را با سایر محوطه‌های اطراف برقرار می‌کرد. این کالا‌های مبادلاتی به گمان باستان‌شناسان شامل ظروف سنگی، جانورانی همانند گاو، گوسفند و گندم و سایر ملزومات زندگی در آن دوران بوده است. به نظر آن‌ها، مبادلۀ اشیاء سنگی همچون پیکَرَک‌ها و ظروف مرمرین در این تپه از رونق خوبی برخوردار بوده است.

سرحدی درباره اهمیت این تپه باستانی گفت: بنا به یافته‌های سطحی، به نظر می‌رسد «پیرزال» یکی از بزرگترین تپه‌های متعلق به فاز انتهایی عصر مفرغ سیستان است، که تاریخ و کیفیت آن هنوز از مسائل مورد بحث باستان‌شناسی جنوب شرق ایران به شمار می‌رود.